Mahur Beste

Atilla İlhan 6 Mayıs 1972 sabahı Karşıyaka'dan vapura binip İzmir'e geçerken Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın idam haberini alır. Vapurda başladığı şiirini Konak meydanında bitirir. Bu arada şiirde adı geçen "müjgan" bir bayan olarak aklınıza gelmesin. Farsça'da müjgan, kirpik demektir. "Ben ve kirpiklerim ağlaşırız demektedir büyük usta.

Saygıyla.

MAHUR BESTE
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız

Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı

Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Geceler uzar hazırlık sonbahara

ATTİLA İLHAN